همدلی یکی از مهارت های زندگی است که افراد کمتر دنبال آموختن آن هستند. شاید اکثر مردم فکر می‌کنند این خصوصیت یک ویژگی شخصیتی است که در برخی افراد پررنگ‌تر و در برخی افراد کم رنگ تر است. همدلی توانمندی است که وجود آن را از نخستین سال های زندگی در کودک می توان مشاهده کرد.  تفاوت توانایی و تمایل افراد مختلف به همدلی شاید در نگاه اول ذاتی به نظر آید ولی این ویژگی یک مهارت است و با آموزش قابل ارتقا است. به عبارت دقیق‌تر اگرچه افراد با سطوح متفاوتی از همدلی متولد می شوند ، با اینحال این مهارت با آموزش قابل ارتقا است

همدلی معادل واژه انگلیسی Empathy در نظر گرفته می شود. این واژه در فرهنگ و ادبیات ما جایگاه بسیار عمیقی دارد ، چنانچه مولوی در دفتر اول خود چنین سروده است:

ای بسا هندو و ترک همزبان                                          ای بسا دو ترک چون بیگانگان

پس زبان محرمی خود دیگرست                                       همدلی از همزبانی بهترست

همدلی توانایی درک احساسات و دیدگاه های دیگران و استفاده از این دانسته ها برای مدیریت رفتارمان است. همدلی یعنی حس کردن خشم ، ترس و سردرگمی فرد دیگر به گونه‌ای که انگار حس خودتان است است. برای این کار نیاز است به شکلی به دنیای اطراف نگاه کنیم گویا از دریچه چشم دیگری به جهان نگاه می کنیم.

برای مطالعه بیشتر در مورد این مهارت صفحه همدلی + را ببینید.