عشق و احساس تعلق به مفهوم احساس وابستگی، دوست داشتن و دوست داشته شدن و توجه و مراقبت از دیگران است. از میان کسانی که در زندگی شما هستند، آنهایی را که با شما رابطه ای مهربانانه، عمیق و انسانی دارند، مشخص کنید. در زندگی اکثر ما چنین افرادی وجود دارند، اما همه ما، دست کم به وجود یک نفر احتیاج داریم تا با او صمیمیت و نزدیکی بیشتری داشته باشیم. این مسئله در مورد کودکان نیز صادق است. خوشبختانه بسیاری از کودکان عشق و محبت را از والدین، مادر بزرگ ها، پدر بزرگ ها، برادران و خواهران خود دریافت می کنند. معلمان هم می توانند دانش آموزان را دوست بدارند. بسیاری از کودکان، عاشق و شیفته اولین معلم خود هستند. برای کودکان کم اقبال تر که احتمالاً قربانی تجاوز، غفلت یا رها شدگی هستند، تامین نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن مشکل تر است، زیرا آنان به دلیل فقدان مهارتهای اجتماعی، در نظر دیگران جلوه نمی کنند. به این ترتیب چرخه‌ای سخت و خشن از شکست آغاز می شود. کودکانی که مورد بی مهری قرار گرفته اند، عشق و محبت را در روش های نا امید کننده و خطرناک می جویند. آنها به این دلیل که خود را گرفتار ورطه ای از انزوای اجتماعی می بینند، به عشق بسیار زیادی نیاز دارند. هدف ما باید کمک به همه کودکان، چه در مدرسه و چه در خانه، برای تامین نیازشان به عشق و احساس تعلق باشد.
برای آشنایی با سایر نیازهای اساس روانشناختی کودکان نیازهای قدرت و خود ارزشمندی، نیاز به آزادی و نیاز به تفریح را ببینید.
