سازمان بهداشت جهانی مهارتهای زندگی را به صورت زیر ارائه می‌کند: « مهارتهای روانی – اجتماعی که به ما کمک می‌کنند با نیازها و چالش‌های زندگی روزمره بهتر کنار بیاییم». به عبارت دیگر مهارت هاي زندگی، مجموعه اي از توانایی ها هستند که زمینه سازگاري و رفتار مفید را براي فرد فراهم می کنند. این توانایی ها فرد را قادر می سازد تا مسئولیتها و نقش اجتماعی خود را بپذیرد و بدون لطمه زدن به خود و دیگران، با خواست ها و انتظارات و مشکلات روزانه به شکل مؤثري رو به رو شود
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) نیز مهارت های زندگی را به عنوان توانایی های روانشناختی برای رفتارهای سازگارانه و مثبت تعریف می کند که افراد را قادر می سازد تا به طور موثر با خواسته ها و چالش های زندگی روزمره رفتار کنند. این سازمان هچنان بیان می دارد که آموزش مهارتهای زندگی یک برنامه ساختار یافته یادگیری مشارکتی مبتنی بر نیاز است. هدف این آموزش افزایش رفتارهای مثبت و سازگارانه برای کمک به مهارتهای روانی – اجتماعی است که عوامل خطر را به حداقل می رساند و فاکتورهای حفاظتی را به حداکثر می رساند. برنامه های آموزشی مهارتهای زندگی بر مبنای تئوری و شواهد است. متمرکز بر آموزش گیرنده است، به وسیله تسهیلگران با صلاحیت ارائه می شود و باید به طور مناسب ارزیابی شود تا از پیشرفت مستمر اطمینان حاصل شود.
برای آشنایی بیشتر با این موضوع میتوانید مطالب مرتبط شامل گروه های هدف آموزش مهارتهای زندگی، مدلهای دسته بندی مهارتهاِی زندگی و مهارتهای کلیدی زندگی را نیز مطالعه کنید.
